about.
Glitter Confusion to grupa artystów, która podejmuje próbę dialogu z zastaną rzeczywistością poprzez budowanie konceptualnej przestrzeni swobodnego wyrazu. Przyjazny duch brokatowej konfuzji nawiedza różne miejsca w świecie w formie niebanalnie organizowanych wystaw sztuki. Napędem działalności jest potrzeba eksploracji siły twórczej płynącej z indywidualności oraz pokojowy sprzeciw wobec krzywdzących aspektów społecznej presji. Każda ekspozycja jest nie tylko prezentacją prac i projektów poszczególnych twórców, ale również zaproszeniem do dyskusji i własnej interpretacji. Interaktywna struktura wydarzenia daje możliwość czynnego udziału w manifestacji nieskrępowanej siły wyobraźni.
Na wystawie prezentujemy wiele form ekspresji artystycznej.
Zdjęcia analogowe, video, instalacje, performance, koncerty.
Tematem wiodącym jest ekspresja tożsamości i sposób jej wyrażania.
Grupa działa w trzech rodzajach edycji:
Edycja Exhibition, zwana także Brokatowymi Dionizjami trwa od jednego wieczoru do kilku dni, w trakcie których prezentujemy pełne spektrum swoich możliwości we wszystkich dostępnych mediach i środkach wyrazu.
Nawiązujemy współprace z kilkunastoma artystami by wspólnie przeinaczyć rzeczywistość zastanej przestrzeni, aby udział w wydarzeniu był dla widza wycieczką do innego wymiaru.
exhibition
Formuła INSTANT Edycja pomiędzy edycjami jest impresją naszej twórczości w różnych lokacjach. Delegacją mającą na celu przeprowadzenie eksperymentu w terenie. Skupiamy się na scenografii, wybranych mediach oraz metamorfozach artystów tworzących, Glitter Confusion.
instant
Glitter Clubbing - zapraszani przez kluby podkręcamy atmosferę wieczoru mieszając się między klubowiczów. Przemieniamy klub scenografią i szokujemy kostiumami, wpuszczając sztukę performatywną w odmęty klubowego szaleństwa.
Dotychczas bawiliśmy się w klubach: Smolna, Miłość na Kredytowej, Jasna1 , Metropolis, Pralnia, Warmut, Wata Cukrowa, Piekło
glitter clubbing
FOTOGRAFIA - Obrazy naświetlone na kliszy. W surowości fotografii analogowej odnaleźliśmy szczerość. Fotografie są prezentowane na polu chmury, przyklejone bezpośrednio do ścian. Nie jest to tylko zbiór ładnych czy nieładnych zdjęć, to element większego obrazu dającego nam
możliwość czytania z osobowości autora.
Aparaty analogowe są wszędobylskie, kadry uchwycone za ich pomocą pochodzą z codziennych często niezwykłych sytuacji. Backstage z sesji modowych, reportaże z domówek czy wielkich festiwali.
Celebryci w kuluarach mieszają się z bezdomnymi na dworcach.
VIDEO - Cyfrowy szum, ziarno na kasecie. Tu wszystko jest dozwolone. Zmiksowane emocje i doznania, dzięki którym zwiedzający mają okazję przejść się po ścieżkach neuronów, w głowie autora. Liczą się skojarzenia i swoboda własnej interpretacji.
RZEŹBY/ INSTALACJE - Od malutkich figurek powciskanych w zakamarki i szczeliny po instalacje zajmujące całe sale. Czasem to figle, które sprawia wyobraźnia, czasem
społeczna kwestia okryta płaszczykiem metafory. Ołtarzyki z bibelotów- jak mapa myśli twórców lub też rzeźby które wymagają obudzenia. Niejednokrotnie należy wykonać
gest, by obudzić czujność fotokomórki. Czasem oświetlić przy pomocy dołączonych do nich latarek.Nad każdą warto się zatrzymać na dłużej.
MUZYKA / PERFORMANCE - Oba komponenty przenikają się. Wrażenia słuchowe towarzyszą nam już od wejścia.Na potrzebę każdej edycji festiwalu Gregory Error tworzy
specjalny album dedykowany Glitter Confusion, do którego nagrania swoje głosy użyczają osoby współtworzące wystawę. Głosy artystów, prowadzone są niepokojącym
rytmem. Strzępy kodu językowego to znów poetyckie frazy. Od masywnych brzmień po melancholijne szmery. Te z kolei wprawiają w ruch żywe eksponaty, zachęcają do
kołysania się na falach dźwięku. Scenę zajmują muzycy alternatywni i performerzy reprezentujący szerokie spektrum pojęcia queer. Wernisaże wieńczy afterparty prowadzone przez Djów.
INNE MEDIA - Jesteśmy otwarci i zakładamy, że w miarę
rozwoju festiwalu poszerzymy spektrum wyrazu alterna-
tywnej twórczości.
Glitter Confusion to świat który się dzieje. Nie jest on widzialny na co dzień,
nie jest on widziany przez wszystkich. Każdy natomiast może taki świat rozwinąć
ponieważ jego zarodek nosimy w sobie. Gdybyśmy wydobyli ten niezwykły ekstrakt,
byłby on klarowny. Jak dziecięca wyobraźnia, nieskażona narzuconymi modułami wynikającymi z kultury. Czysty strumień świadomości wyrzucony na światło dzienne, pozbawiony obróbki czy oceny moralnej.
“Zamknij oczy, odkryj wszechświat” te słowa wybrzmiewały z głośników pod-
czas wernisażu. Są zachętą do wybrania się w podróż. Prace artystów, które można zobaczyć podczas wystaw to widokówki z tej podróży. Każda jest inna, bo każdy ma swój osobisty świat. Chcemy zaprosić do miejsca gdzie różnice mogą nas łączyć. Jesteśmy tym czego wielu lęka się szukać - wolnością i swobodą realizacji. Nie chcemy pokazać że jesteśmy dziwni tylko, że jesteśmy różni i mamy subiektywne spojrzenie na rzeczywistość . Nie boimy się przesady, używamy jej jak zakreślacza, uwydatniając co ważniejsze rzeczy. Przekraczamy strefę komfortu, porzucamy konformizm i oddalamy konwenanse, mierząc się z własnymi uprzedzeniami.
“Rysuj mapę, zaznacz X” - dyktuje dalej głos, sugerując byśmy odważyli się
zaznaczyć cel tej podróży, znaleźć na mapie swój dom. Rzeczywistość jest tym na co się zgadzamy. A my, zgadzamy się na świat, w którym każdy działa w myśl zasady “nie czyń drugiemu co tobie niemiłe”. Nie ma w nim miejsca na wzajemną krzywdę. Wobec tego możemy żyć wobec siebie w miłości, bo sami tego pragniemy.
“Ty się świata nie boisz tak? A dla kogo ty tą krew tak upuszczasz?”
Lekceważący głos sączy jad z głośników - “Właśnie cię miałem pytać o te
twoje zmazy...” “Kogoś uśmiechniętego można było wziąć, zadbanego, fajnego...
A tu wychodzi, patrzę k**wa, ni to chłop ni baba! To jest obrzydliwe” Negatywne
doświadczenia, które wzięły czynny udział w kształtowaniu naszego charakteru, pojawiają się również w naszych pracach. Terapeutyczna forma sztuki pozwala nabrać dystansu do siebie, przynosi ulgę po przepracowaniu problemu. Kpimy z infantylnego podejścia i bagatelizowania problemu przemocy, która wynika z homofobii, transfobii, seksizmu czy rasizmu.
Wierzymy w sztukę funkcjonalną w odniesieniu psychologicznym, promującą określony zestaw wartości i zwracająca uwagę na problemy społeczne.
Dlatego praca przy festiwalu jest formą twórczych warsztatów pozwalających na wzajemną inspirację i naukę.
Grupa niezależnych artystów powołała ruch Glitter Confusion w odpowiedzi na czasy pełne agresji, wzrostu nacjonalizmu i wykluczenia społecznego.
Im bardziej sfera osobistej ekspresji i samorealizacji jest ze względów kulturowych ograniczana, tym większą czujemy swobodę w naszych działaniach.
Glitter Confusion to inicjatywa twórcza zrzeszająca kronikarzy światów
równoległych. Prace wystawiane na wystawach są zapisem przebiegu naszego
życia. Działamy na każdej płaszczyźnie, możesz nas dotknąć, zobaczyć, usłyszeć.
Wchodzimy w interakcje z odbiorcami. Zdecydowanie więcej można odkryć biorąc bezpośredni udział w performensie czy używając narzędzi dołączonych do eksponatów.
